Filippo Brunelleschi opracował perspektywy liniowej (czasami nazywane perspektywy naukowe ) . Procedura geometryczne do reprezentowania trójwymiarowej przestrzeni na dwuwymiarowej płaszczyźnie , perspektywa liniowa polega na tym , że obiekty wydają się mniejsze , gdy są daleko. Obrazy i rysunki z perspektywy liniowej mają znikający punkt umieszczony na linii horyzontu , a wszystkie linie poziome ( zwane " orthogonals ") zbiegają się w tym punkcie zbiegu. Linie równoległe do płaszczyzny obrazu ( zwany " transversals ") pozostają równoległe , ale zbliżyć się razem w kierunku punktu zbiegu.
Chociaż poprzednie artyści eksperymentowali z reprezentujących przestrzeń trójwymiarową w dwóch wymiarach , Brunelleschiego "odkrycie" doprowadziły do systematyczny sposób wystające miejsca za pomocą matematyki i geometrii . W 1435 Leon Battista Alberti opisano odkrycie Brunelleschiego w " Na Malarstwa , " pierwszy renesansowy traktat w tej sprawie . Połączenie nauki i matematyki z malarstwa i rysunku obsługiwane argumenty , że malarze nie byli rzemieślnicy , ale filozofowie . Takie argumenty doprowadziły do zmiany statusu artysty , który pojawił się pełnoprawnym w renesansu Leonardo da Vinci , Michała Anioła , Rafaela i Tycjana .
Neoklasycyzm
" klasycyzm " odnosi się do późniejszej sztuki inspirowane przez starożytnych greckich i rzymskich estetyki i historii . Choć byli zdeklarowani renesansowych artystów klasycy ,pojawienie neoklasycyzmu w połowie 18 do początku 19 wieku Europa reaktywowana i zdefiniowane znaczenie sztuki klasycznej .
W 1764 roku , Johann Joachim Winckelmann publikacji "Historia Sztuki Starożytnej Wśród Grecy ", które zawarte jest nowe podejście do sztuki , w tym Winckelmanna wytyczony historię sztuki greckiej , jak również z kultury greckiej . Jeden z najbardziej poczytnych książek na jego dzień , tekst Winckelmann wpłynęła europejskich artystów . Z pierwszych wykopalisk archeologicznych w Pompejach i Herkulanum , Neoklasycyzm artystów cieszył się znacznie głębsze poznanie sztuki klasycznej niż ich poprzednicy Renesans .
kanoniczny obraz Jacques - Louisa Davida "Przysięga Rekinów " z 1784 roku pokazuje David jest głęboko znajomość kultury rzymskiej on przedstawiony . David namalował trzy Rekinów braci przysięgi , że będą bronić Rzym do śmierci . David podniósł tę historię od starożytnego rzymskiego tekstu Liwiusz opisujące wojny między Rzymem a Alba w 7. wieku . David zbadane 7. wieku strój i architektury rzymskiej na pobyt z dokładnością do okresu historycznego . (patrz odniesienia 2 )
Wynalezienie Fotografia
Louis - Jacques - Mand & # xE9 ; Daguerre przedstawił dagerotyp członkom francuskiego Acad & # xE9 ; mie des Sciences na 7 stycznia 1839daguerrotype jestmetalowa płyta przygotowana z wrażliwych na światło chemikalia . Po umieszczeniu w nieoświetlonym polu z małym otworem (camera obscura ) ,płyty nagrywa scenę poza aparatem
Daguerre wyjaśnił proces do wspólnej sesji Acad & # xE9 ; . Mie des Sciences i Acad & # xE9 ; mie des Beaux - Arts w sierpniu tego samego roku . Jeden naoczny świadek napisał : . . . " Jeden z publicznością zachwiał się , był fetowany pytań i powiedział , jako jedna z instytucji , " asfalt i olej z lawendy ", gdy w końcusesja się skończyła, a ja wiedziałem, prawdziwy sekret , pobiegłem do kupić jod i przeklinał zachodzące słońce na oddanie się moje eksperymenty do jutra . . . W dzień lub dwa aparaty były koncentruje się na budynkach użyteczności publicznej na całym świecie . " Foto
popularność daguerrotype dla jego nieocenionej naturalizmu ( przestrzeganie wygląd świata przyrody ) , później spadła do bardziej efektywnych technologii opracowanych przez William Henry Fox Talbot . Daguerrotype rejestruje sceny raz . Toujemne, gdzie wartości bieli i czerni są odwrócone. Wysokie polskie powierzchni srebra odzwierciedlanegatywne i sprawia, że pojawiają się w nagrywany obraz światła i ciemności w ich właściwego miejsca .
wynalazek Talbota negatywnego obrazu , z którejfotograf może zrobić wiele pozytywów okazałotańsze i szybsze sposób, aby robić zdjęcia .
i impresjonizm
zdolność do Fotografii szybko i dokładnie rejestrować świat przyrody zakwestionowane malarzy w drugiej połowie 19 wieku . Malarzy impresjonistów z 1870 i 1880 roku odwrócił się od naturalizmu i wzrosła zainteresowany właściwości optyczne koloru i światła .
szybkie i szerokie pociągnięcia pędzla , które charakteryzują impresjonistyczne obrazy wyszedł z naciskiem na malowanie w plenerze (artystycznej termin do malowania na zewnątrz) . Dzięki , ale na kilka godzin , aby nagrać scenę , impresjonistów , jak Claude Monet skoncentrowane na uchwycenie światła i powierzchni efekty
Termin " impresjonizm " pochodzi od Moneta 1872 malarskiej " Impresja - wschód słońca ", . Satyryczny przez francuskiego krytyka Louisa LEROY, który napisał : ". wrażenie --- byłem tego pewien Właśnie mówiłam sobie, że , ponieważ byłem pod wrażeniem , że musi być w nim pewne wrażenie ... i co wolność, co łatwość wykonania tapeta ! jego stan embrionalny jest tym bardziej gotowy niż krajobraz . " LeRoy nieumyślnie użył nazwy tego ruchu , jak malarzy impresjonistów przyjęto termin jako żart .
Postimpresjonizm
" post - impresjonizm " nie definiuje konkretny styl artystyczny , jest to pojęcie zbiorcze dla malarzy pracujących po impresjonistów tamtej epoki. Postimpresjonistyczne artystów jak Van Gogh, Gauguin , C & # xE9 ; . Zanne i Seurat wszystkich malowane w różnych stylach
Gauguin rozpoczął jako makler giełdowy , był żonaty i miał pięcioro dzieci . Po zaprzyjaźnienie malarz impresjonistyczny Camille Pissarro , Gauguin poświęcił się sztuce i ostatecznie oddzielone od swojej rodziny .
Gauguin osiągnąć mały sukces w trakcie jego trwania . Słabe i sfrustrowany , Gauguin opuścił na Tahiti w 1891 roku gdzie zrealizował wiele z jego najbardziej znanych dzieł . Egzotyczne i pełne odważnych i unnaturalistic kolory , obrazy Gauguina są bardzo indywidualistyczne , a tym samym stwarzają szczególne trudności w interpretacji . Niemniej jednak , jego użycie symbolicznego koloru i egzotycznego przedmiotu inspirowane później artyści zainteresowani sztuki kultur pozaeuropejskich , takich jak Picasso.