Stanisławski uczył aktorów , że im więcej wie o środowisk ich znaków - jak będą się ubierać, co jeść , jak dorosną , itp - tym bardziej w pełni zrealizowane charakterystyka będzie . Jeśli portretowaniu charakter historyczny , oznaczało to badania życia tej osoby , w głębi , w tym wzorców mowy i ruchu , jeśli nagrania lub filmy były dostępne . Przedstawiać fikcyjne postacie, lub tych, którzy istnieją w nieznanych miejscach i czasach , badania w kulturze historycznej lub zagranicznej było konieczne . Znaków ze szczególnych okoliczności , takich jak ślepota , choroby itp , wymaganego specjalnego badania , w jaki sposób te rzeczy, które objawiają się w postaci .
Bohatera Cel
Stanisławskiego nauczane aktorzy skupić się na tym, co ich postacie najbardziej chcesz osiągnąć - ich konkretne cele - w każdym momencie w trakcie trwania spektaklu . Każda scena powinna być podzielone na " uderzeń " lub " bitów ". Głównym celem tej gry , na przykład , może być dlapostaci , aby wygrać miłość do dziewczyny , acelem jednej miary w scenie może być dostać buziaka od dziewczyny .
Pamięć emocjonalna numerów
Stanisławski Uważa się, że wszystkie podmioty są , wewnątrz nich , emocjonalne cechy niezbędne do gry dowolny znak , ale wszyscy uczestnicy nie muszą dzielić te same doświadczenia emocjonalne i cechy. Dwóch aktorów grających postać Hamleta , na przykład, będzie czerpać z różnych doświadczeń osobistych i emocjonalnych z własnym życiu czują związek z charakterem , a tym samym zapewniają dwie bardzo różne wersje znaku w ich poszczególnych występów . " Pamięć emocjonalna " jest narzędziem,aktor używa się wykorzystać to, co jest dla niego dostępny emocjonalnie . Aktorzy dostęp do swoich emocjonalnych wspomnień przez przeżywając doświadczenie znaczącego wydarzenia z ich przeszłości lub poprzez wystawienie ich " sens " do pamięci zapachów , dźwięków i zabytki , które wywołują emocjonalne połączenie emocji czułem się w podobny sposób przez postać w grze .
prawda w Działając
Stanisławski wierzył , że prawda w działaniu nie jest taki sam , jak po prostu ponownego tworzenia życia codziennego . Prawdziwe aktorstwo na scenie musi być atrakcyjne dla publiczności i , jako takie , jest rzadkoprzyziemne zachowania powszechne w życiu codziennym . Moc ,pilność i zwiększone " słupki " okoliczności fikcyjna postać musi być zrealizowane , co doprowadziło aktora do atrakcyjnej charakteryzacji . Stanisławski był wyraźnie podkreślić, że praca aktora nie jest w to uwierzyć , że jest on w rzeczywistości, faktycznie Hamlet . Aktor , a raczej musi zanurzyć się w wyimaginowanym okolicznościach Stworzył przez jego badań , pracy nad celami i zatrudnienie pamięć emocjonalna i poczucie celu utworzenia "prawdę" Hamleta dla siebie w wydajności.