Definicja teorii koloru

Generalnie, gdy dwa lub więcej kolorów są mieszane ze sobą,różni się kolor tworzy się pośredni związek , który jestkombinacja kolorów mieszanych ich powstawania . W związku z tym ,wnikliwej analizy procesów kombinacji kolorów i rozmiarów został opracowany pod koniec 17 wieku, który jest powszechnie znany jako teoria koloru dziś . Teoria ta dotyczy standaryzacji różne techniki mieszania kolorów w ramach dziedzin estetyki wizualnej i harmonii , częstotliwości kolorów, tożsamości i kolorów konstytucji . Tło historyczne

Teoretyczne badania kombinacji kolorów oraz ich efektów wizualnych znaleźć swoje korzenie w pracach znanych artystów 15 wieku , takich jak Leonardo da Vinci i Battista Alberti . Artyści są wśródpierwszy zaproponował koncepcję, żeproces łączenia różnych kolorów można uogólnić w sposób naukowy . Pomysł ten został dostosowany przez Sir Isaaca Newtona , który w 1666 roku opracował koło kolorów częstotliwości oparte pokazać efekty wizualne kolorów na ludzkie oczy i psychofizyczne wyniki wraz nimi . Ta praca przez Sir Isaaca Newtona ostatecznie stał siępodstawą wszystkich osiągnięć w dziedzinie teorii koloru w późniejszych wiekach .
Podstawy

Podstawową ideą teorii koloru kręci wokół powstałych formacji w różnych kolorach z mieszania podstawowej ( czerwony, żółty i niebieski ) , średniej (zielony , pomarańczowy i fioletowy ) i wyższym ( żółto-pomarańczowy , czerwony , fioletowy, czerwony , pomarańczowy, niebieski , fioletowy, żółty , zielony i niebiesko-zielony ), kolory ze sobą izaangażowanie w ich ostatecznego światła refleksji na ludzkie oko . To zaangażowanie lekkich wyników w kształtowaniu tożsamości koloru, czyli ciepły , chłodny, achromatyczne , zacienione , itp , który określa jego właściwości i tożsamości w różnych wizualizacjach .