Platon widzi artystę jako imitator fizycznego świata wokół niego , które , według niego , jest jużimitacją idei ludzie mają z tego świata . Więc w zasadzie twierdzi , żepisarz imituje imitacje i reprezentuje wyobraźni i emocji o wiele więcej , niż rozumu i rzeczywistości. Z tego powodu , według Platona , mimesis wpływa negatywnie na ich czytelników mylące .
Arystoteles
Arystoteles nie zgadza się z Platonem , w tym sensie, że dla niego, aby naśladowaćfizyczne świat nie jest tylko , aby go skopiować , ale raczej do tego dostosować . Według recepcji arystotelesowskiej teorii mimetyczne , imitacja jest potrzebne do wykonania tej niepełnej świat fizyczny ludzie żyją . Ale imitację , jak on to widzi , jest dośćskomplikowane stworzenie,umiejętność, która musi iść ręka w rękę z talentem i wyobraźnią moc . Lodovico Castelvetro i John Dryden obsługuje opinii Arystotelesa i zobaczyć sztukę dramatu jako wyraźny naśladowanie życia .
Horacy i Longin
Horacy i Longin zobaczyć mimetyk teoria działa tylko wtedy, gdy jest to celowe inaśladowanie starożytnych dzieł wielkich artystów i pisarzy . Imitacja tutaj jest środkiem do przyjemnych i zabawnych czytelników , a tym celem jest uważane za bardziej istotne niż ktoś stara się być oryginalny lub kopiowanie świat wokół nich . Dla tych filozofów , pisarzy powinna naśladować działania innych ludzi i działa zamiast fizycznych obiektów i idei .
Plotyn
Platona, Plotyn zgadza się z jego teorii , że sztuka naśladuje życie , ale idzie o krok dalej , kiedy mówi , że to imitacja nie bez powodu lub oderwane od rzeczywistości. Przeciwnie, wszystko ma ostateczny cel wraca , skąd pochodzi , i pisarze naśladować świat wokół nich , w ich walce znaleźć drogę z powrotem do ich pierwotnego charakteru .